مجله دنیای امروز

آیا می دانستید چشم جغد از داخل گوشش دیده می شود؟

جغد دارای صورتی مسطح و چشمانی درشت می باشد. جغد پرهای بسیار نرم و پر پشت دارد. پرواز جغدها بدون صدا انجام می شود. جغدها علیرغم باور برخی مردم که جغد را شوم می دانند بسیار زیبا و حتی مفید هستند. جغدها به دلیل فوایدی که دارند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت فراوان می باشند.آیا می دانستید می توانید کره چشم جغد را از طریق گوش هایش ببینید؟ در واقع می توانید داخل سر جغد را از طریق گوش هایش ببینید. جغد ها هم مثل سایر پرندگان بر خلاف پستانداران گوش خارجی ندارند.

در واقع گوش پرندگان دو سوراخ نسبتا بزرگ روی جمجمه آن هاست. این سوراخ با پر پوشیده شده، اما اگر پر ها را کنار بزنید می توانید کره چشم جغد را از داخل ببینید! البته بیشتر پرندگان کوچکتر از آن هستند که بتوان این را دید، اما جغد جیغ اره ای شمالی حفره های گوش بسیار بزرگی دارد. این حفره ها به ما این فرصت نادر را می دهند که داخل جمجمه یک حیوان زنده را نگاه کنیم و ببینیم دقیقا چه خبر است.

نکته جالب درباره جغد جیغ اره ای شمالی این است که آن ها بسیار کوچک هستند، به این معنا که چشمهایشان حدود 5 درصد از کل بدنشان است. آن ها تنها حدود 17 سانتیمتر رشد می کنند و حدود 60 گرم وزن دارند. گوش های بسیار بزرگ به آن ها کمک می کند طعمه را به راحتی در شب پیدا کنند. گوش های بزرگ به آن ها اجازه می دهد طعمه را در تاریکی ردیابی کنند و با استفاده از صدا ها همیشه بدانند شما کجا هستید حتی اگر نتوانند شما را ببینند.

جغدها به راسته بوفیان (Strigiformes) تعلق دارند. برای این راسته در فارسی نامهای زیادی پیشنهاد شده است مانند شب شکران، چون اغلب در شب شکار می کنند، جغد شکلان چون اغلب شبیه جغد هستند و جغدها گروه بزرگی از این راسته را تشکیل می دهند.

در بعضی نواحی حتی در ایران در زمان قدیم جغد را شوم می دانستند در صورتی که این پرندگان بسیار زیبا و حتی مفید هستند و چون از موشها تغذیه می کنند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت می باشند و در بعضی نقاط به جغد، پرنده نگهبان شب باغ ما می گویند.

ویژگی های جغدها

جغد پرنده ای است با صورتی پهن، منقاری خمیده و چشم هایی درشت و پاهای بزرگ، در دو طرف سر جغد دو دسته پر شبیه گوش گربه قرار دارد که گوش پر نامیده می شوند. جغد نوکی کوچک و ظریف دارد. دور دهان جغد پرهای زبری هست که شبیه مو می باشد ولی مو نیست. پاهای جغد کوچک است و پنجه هایش ضعیف و بی طاقت. پر و بال او صاف است و خیلی آرام پرواز می کند. نوک پرهای جغد به شکلی طراحی شده که در هنگام حمله به طعمه صدای پرها کم باشد.

جغدها گردن کوتاهی دارند. رنگ جغد معمولاً کرم قهوه ای است. در نوک جغدها یک شکاف هست. سر آنها بزرگ است. جغد هوای تاریک را دوست دارد و شب ها پرواز می کند. چشمان جغدها بزرگ است و به خاطر همین خوب هم شکار می کنند. پرواز آنها بی صداست و پاهای پوشیده از پر دارند. بیشتر جغدها روی درخت زندگی می کنند. نر و ماده جغدها همشکل هستند ولی ماده ها بزرگ ترند.

غذای جغدها

جغدها معمولا طعمه خود را درسته می بلعند

نوع تغذیه ی جغدها به محل زندگی جغدها و اندازه ی آن ها بستگی دارد. بعضی از جغدها، جانورانی مثل موش و موش صحرایی می خورند. جغدهای بزرگ تر، خرگوش ، سنجاب و سمور را هم شکار می کنند. برخی از جغدها از حشرات و پرندگان کوچک تغذیه می کنند. برخی هم با ماهی گیری شکم خود را پر می کنند. این دسته از جغدها توی آب های کم عمق شیرجه می زنند و با چنگال های تیزشان، ماهی ها را به دام می اندازند.

آداب غذاخوردن جغدها

جغد معمولاً شکار خودش را به کمک منقار نیرومندش تکه تکه می کند و می خورد. اگر شکار کوچک باشد، جغد آن را درسته قورت می دهد و سپس استخوان ها، پَرها و فَلْس های طُعمه را که قابل هضم نیستند، با حالتی شبیه به سرفه بیرون می اندازد.